Hosty linii "Mouse"

   Latem 2001 roku, na aukcji podczas konwentu The American Hosta Society w Raleigh (North Caroline, USA), została wystawiona nikomu nieznana hosta "Blue Mouse Ears". Ku zaskoczeniu właściciela, Emile Deckert z Hampstead (Maryland), spodobała się wszystkim i została wylicytowana za kwotę 250 USD. W roku następnym została zarejestrowana, a w 2003 była już dostępna na rynku amerykańskim. Od początku cieszyła się niezmierną popularnością wśród kolekcjonerów i pasjonatów host. Wspaniała do ogrodów skalnych, na rabaty z innymi miniaturowymi bylinami i do pojemników. Uznanie znalazła również wśród hodowców i hybrydizerów, którzy bardzo szybko odkryli jej wybitne progeny i zdolność do tworzenia mutacji zarówno naturalnych jak i tych otrzymywanych w trakcie rozmnażania metodą kultur tkankowych. Do dnia dzisiejszego "Blue Mouse Ears" jest odmianą mateczną 30 sportów bezpośrednich i 34 pośrednich będących sportami jej sportów. Rodzinę uzupełnia ponadto 5 hybryd pozyskanych w wyniku krzyżowań i 1 siewka. Potomstwo dziedziczy wszystkie najlepsze cechy oraz wnosi nowe wybarwienia i kształty liści. Jedynym minusem zdaje się być często podkreślana niestabilność sportów i powracanie do odmiany matecznej . Jeśli zauważymy takie rozety liści, to ich pędy bezwzględnie należy oddzielać, aby tym samym zachować czystość odmiany. Niestałość i łatwość do mutacji ma też swój bardzo wielki pozytyw. Otóż może się niespodziewanie zdarzyć, że nasza Mouse powije zupełnie nową odmianę. Każdy kto uprawia hosty wie, że to najciekawsza rzecz jaka może nam się w tym "biznesie" przytrafić – czego wszystkim hościarzom i życzę!
   Poniżej przedstawiam drzewo genealogiczne host linii Mouse z uwzględnieniem odmian w moim ogrodzie (zielony kolor odnośników). Jako pierwsze widnieją sporty wywodzące się od "Blue Mouse Ears", a w części drugiej hybrydy. Całość na podstawie danych The Hosta Registry (American Hosta Society) w tym dotyczące roku rejestracji (np. 2010 R) i witrynę myhostas.be (maintained by Hugo Philips). Odmiany autorstwa Jana van den Topa opisuję dwoma datami otrzymanymi od hodowcy – pierwsza to rok znalezienia, wyselekcjonowania lub wyhodowania, a druga to rok przedstawienia lub wprowadzenia na rynek.
Stan na dzień 20.08.2020

"Blue Mouse Ears" (Emile & Jane Deckert, 2002 R)  "American Super Mouse" (Van Wade)    
 "Blue Mouse Ears Supreme"
(Bill Silvers, 2007 R) →
 "Mighty Moe" (Bill Silvers, 2009 R) →
 "Mighty Moe Supreme" (Van Wade 2015 R)
 "Mighty Special" (Bill Silvers, 2013 R)  
 "Mighty Mini" (Bill Silvers, 2013 R)  
 "Cat and Mouse" (Hans Hansen/Shady Oaks Nursery, 2007 R)    
 "Church Mouse" (Walters Gardens, 2012 R) →  "School Mouse" (Walters Gardens)  
 "Crazy Mouse Ears" (Jim Schwarz)    
 "Dancing Mouse" (Marco Fransen) →  "Dancing Out Of Time" (Marco Fransen, 2018)  
 "Flamenco Mouse" (Chris Wilson/ Hallson Gardens, 2012 R) →  "Field Rat" (Chris Wilson/Hallson Gardens, 2013)  
"Fuzzy Mouse Ears" (Hugo Philips)    
  "Green Mouse Ears" (Emile & Jane Deckert, 2004 R) →   "Forest Mouse" (Jan van den Top, 2009/2015)
 
 "Happy Mouse" (Jan van den Top, 2009/2013)  
 "Itty Bitty" (Mark Zilis, 2010 R) →  "Ghost Mouse" (Mark Zilis/Jim Schwarz/Karen Schwarz, 2014)
 "Little Ice Mouse" (Jan van den Top, 2010/2014)
 "Spooky Mouse Ears" (Jan van den Top, 2010)
 "Ruffled Pole Mouse" (Jan van den Top, 2017)  
"Ruffled Green Mouse Ears" (Jan van den Top, 2018)  
 
"Hanjas Crazy Mouse" (Jan Hurup Hansen) →
 
 "Skinny Mouse" (Danny van Eechaute)
 
 "Danish Mouse" / "Danny's Mouse" (Jan Hurup Hansen, 2018)  
 "Jumbo Mouse Ears" (Hugo Philips, 2011 R)    
"Knockout Mouse" (Marco & Joyce Fransen)  "Veined Mouse Ears (Hugo Philips)  
"Magical Mouse Ears" (Marco Fransen/Hugo Philips, 2020)    
  "Mighty Mouse" (Walters Gardens, 2006 R)
 "Mini Skirt" (Walters Gardens, 2013 R)  
 "Mouse Capades" (Rob Mortko, 2013 R)  
 "Midas Mouse" (Dick & Jane Ward, 2014)  
 "Mimosa Mouse Ears" (Bill Silvers)
   
 "Moonshine Mouse Ears" (Bill Silvers) →   "Minerva Mouse Ears" (Bill Silvers)  
 "Mouse Party" (Danny Van Eechaute) →  "Mouse on Mars" (Danny van Eechaute)  
 "Mouse Tracks" (Walters Gardens/Amy Bergeron, 2009 R)    
 "Mouse Trap" (Shady Oaks Nursery)    
 "Mrs Mouse Ears" (Myrle Testart)    
 "Mystic Mouse" (Danny Van Eechaute, 2010 R)    
 "My Friend Bertha" (Walter Gardens)    
 "Niki Mouse" (M. Roberts, 2015 R)
   
 "One Iota" (Winterberry Farms/Jim Anderson) →  "One Iota Supreme" (Jim Schwarz, 2008) →  "Desert Mouse" (Jan van den Top, 2007/2010)
 "Lucky Mouse" (Jan van den Top, 2007/2010)
 "Pure Heart" (Walters Gardens/J. Westendorp, 2009 R)    
 "Royal Mouse Ears" (Emile & Jane Deckert, 2004 R) →

 "Frosted Mouse Ears" (Mark Zilis/Emile & Jane Deckert, 2006 R)  "Calico Mouse Ears" (Mark Zillis, 2012 R)
 "Smiling Mouse" (Jan van den Top, 2016)
 "Holy Mouse Ears" (Mark Zilis/Emile & Jane Deckert, 2006 R) →   "Rookie Mouse" (Piotr Szustakiewicz, 2015 R)
 "Ruffled Mouse Ears" (Mark Zilis, 2011 R)    
 "Snow Mouse" (Marco Fransen, 2008)  "Funny Mouse" (Marco Fransen)* →  "Solar Mouse" (Dick & Jane Ward, 2013 R) ↓
"Mouse Madness" (Mark Zilis/Bob Solberg) jest sportem powyższej "Solar Mouse" (umiejscawiam tutaj ze względów ograniczeń kolumnowych tabeli)
"Mouse King" (Dick & Jane Ward, 2014 R)
 "Valley's Mouse Tail" (Jeroen Linneman)
   
     
  Hybrydy    
 "Dream in Blue" (Marlys Anderson) siewka "BME"    
 "Giantland Mouse Cheese" (J. Miller/T. Meyer/M.Zilis, 2011 R), hybryda - "BME" x nn    
 "Giantland Sunny Mouse Ears" (J. Miller/T. Meyer/M. Zilis, 2011 R), hybryda - "BME" x "Abiqua Drinking Gourd"    
 "Green Thumb" (Tony Avent, 2017)    
 "Sun Mouse" (Tony Avent/Plant Delights, 2016)    
 "You're So Vein" (Tony Avent/Plant Delights, 2012 R) unknown x "BME"    

* "Funny Mouse" na stronie hodowcy widnieje jako sport "Blue Mouse Ears". Wydaje się to być pomyłką lub też potraktowaniem bardzo ogólnym rodowodu odmiany, która pochodzi od "BME" ale nie jest jej sportem bezpośrednim. Inne źródła, w tym Myhostas database, wskazują na sport "Snow Mouse", której wybarwienie jest odwrotne wobec "Funny Mouse".

Inne hosty miniaturowe postrzegane często jako Mouse, a niewywodzące się od "Blue Mouse Ears":

♠ "Blue Mice" (Europa, NR), sport Hosta sieboldiana;
♠ "Country Mouse" (Hans Hansen/Shady Oaks Nursery, 2007, R), sport "Bill Dress' Blue"; 
♠ "Mini Mouse" (Randy Goodwin, 2006, R), siewka o nieznanym pochodzeniu;  
♠ "Missie Mouse", syn. "Minnie Mouse" (Keith Squires/Peter Ruh, 1996, R), siewka o nieznanym pochodzeniu;
♠ "Macho Mouse"  (Danny van Eechaute);
Niektóre z host linii nie noszą w swoich nazwach terminu Mouse, niemniej zawierają pewne mysie konotacje. Na ten przykład Pure Heart, to dziewczyna Mighty Mouse, supermyszy i bohatera kreskówek Terrytoons. Z tą postacią wiąże się też Mighty Moe, potężny przyjaciel na którego zawsze można liczyć. Do bardzo małych rozmiarów, określających przedmiotowe sympatyczne gryzonie, odnosi się też Itty Bitty. Z kolei One Iota, to w tłumaczeniu 'odrobina, okruszek'. Jak wspomina Jim Anderson, hodowca hosty, tak właśnie wabił się pudel, ulubieniec jego rodziny, który tragicznie zginął w starciu z pitbullem.
Odmiany starsze na dobre zadomowiły się w ogrodach, młodsze bywają poszukiwane, wiele nie zostało wprowadzonych na rynek i pozostaje tylko w prywatnych kolekcjach hodowców. Do najciekawszych należą formy streaked – iście królewska "Royal Mouse Ears"...